zondag 29 juli 2012

Het boek van mij

Ik ben een boek. Een groot dik boek vol prenten en verhalen, liederen en poëzie. Dik beschreven met onuitwisbare inkt en met bijna uitgeveegde potloodlijntjes.

Lees mij als een schurkenroman, als een onvoorstelbaar avontuur en lees mij als een krant, koppensnellend vlug. Lees over mijn oppervlakkigheden en mijn diepzinnigheid, mijn boosheid en mijn liefde. Lees me. Lees me dan?

Mijn bladen zijn van goud, van ijzer en van glas. Juweeltjes heb ik, ben ik, en vastgeroest in mijn gewoonten. Doorzichtig en voorspelbaar.
Bladzijden van perkament, vol met oude verhalen. Pagina's van water, olie, vuur, beschrijvingen van golvende bewegingen in mijn bestaan, mijn brandstof en mijn passies.

Wees voorzichtig als je mij leest. Heel wat bladzijden zijn gemaakt van kwetsbaar vloeipapier. Hier lees je al mijn tranen. Sla ze heel voorzichtig om, want ieder blad is doordrenkt.

Alles wat ik vind is geschreven op lucht, soms bewolkt en grauw, dan weer blauw en strak en soms is daar een storm. Blader dan gewoon weer door.

En als je mij dan leest, ontdek dan dat er tussen al die regels heel veel wit zit. En heel veel pagina's met niets daarop. Daar schrijf jij dan weer wat op of ik dat nu leuk vind of niet.

Maar eerst moet je zien dat je mij weet te openen. Mijn kaft is nogal zwaar, gemaakt van lood en van beton. Een zwaar gouden slot houdt de kaften bijeen en zij die de sleutel weten te bemachtigen lezen en kijken en zingen met mij mee.
Die sleutel is niet zo moeilijk te vinden. Hij heet oprechtheid en waardigheid, eerlijkheid en liefde. 

Kom op! Lees me! Lees me dan!?

1 opmerking:

  1. Heel mooi geschreven Martijn! En de tekst zou integraal van toepassing kunnen zijn op mij ook, ik hoop dat veel mensen jouw sleutel vinden, de moeite willen nemen je te lezen en wellicht zelfs een onbeschreven pagina bijzonder en mooi vullen.
    Groet,
    Monique de Vos

    BeantwoordenVerwijderen