Lezer dezes,
Vanaf heden ende vandaag is het voor U mogelijk een nieuw blog te volgen, namelijk dit. Nu zal er in dit eerste blog niet zoveel nieuws en belangrijks te lezen zijn anders dan dat dit dus een nieuw blog is en dat ik het schrijf, toch leek het mij handig ende verstandig om dit wel te melden.
Kijk! Ik zie het zo. Als er iets te melden valt, dan moet je het melden, maar als er niets te melden valt ook!
Dit is enigszins zoniet geheel analoog aan mijn levensmotto: als je iets te vieren hebt, vier het dan. Als je niets te vieren hebt ook!
Doordat ik U nu zojuist mijn levensmotto heb medegedeeld, zou het kunnen lijken of dit blog alleen maar zal gaan over gezelligheden en andere leuke zaken. Welnu: niets is minder waar.
Ik zal U, beste lezer(es), kond doen van allerlei zaken waar mijn aandacht naar uitgaat en waarvan ik vind dat ik er iets over heb te melden. Het is dan vervolgens aan U om daar al dan niet iets mee te doen.
Mocht U dan, na het lezen van mijn hersenspinsels, besluiten om er niets mee te doen weet dan dit: Niets is niet niets. Niets is per definitie iets, omdat wij in staat zijn om het niets te denken. Niets zou per definitie niets zijn als wij niet in staat zouden zijn het te denken Niets is derhalve hetzelfde als iets. Met andere woorden: Als niets dus niet per definitie niets is maar iets, dan heb ik U dus lekker tuk!
Want als U zou besluiten er niets mee te doen dan heeft U er per genoemde definitie toch iets mee gedaan.
Welnu. Ik zal U niet langer ophouden. Het wordt voor mij ook tijd om de bedstede op te zoeken en de luiken te sluiten. Welterusten, waarde lezer(es). Ik verkneukel mij bij de gedachte dat U waarschijnlijk niet kunt wachten tot mijn volgende bijdrage.
Pax tecum
Je weet wat er gezegd word over dit soort dingen.
BeantwoordenVerwijderenHet is net zo iets als iets vergeten.
Je vergeet iets maar weet niet wat.
Maar als je niet weet dat je iets vergeet dan kan je ook niet zeggen dat je wat bent vergeten.
Maar als je weet dat je het bent vergeten dan weet je wat je bent vergeten.
Als je weet wat je bent vergeten dan ben je het niet vergeten.
Dus je kan dan niet zeggen dat je wat bent vergeten.
Maar zonder te weten dat je het bent vergeten ben je het eigenlijk niet vergeten wat je weet het niet.
Conclusie je komt er pas achter dat je wat bent vergeten als je weet wat je vergeten bent.
Maar dan ben je het niet vergeten. Dan ben je er gewoon later mee.
We zijn helemaal niet in staat het niets te denken. Niets is het onkenbare Zijn.
BeantwoordenVerwijderenVerder begreep ik geen reet van Heidegger.
@Alfred. Krek wak zeg! Juist omdat we niet in staat zijn het niets te denken, dat het onkenbare Zijn is, is het niets waarover wij spreken derhalve iets. Als het onkenbaar zou zijn zouden wij er ook niet over kunnen spreken. Wij zouden immers het woord niets niet kennen, en wat wij niet kennen of wat niet gekend kan worden is immers niet.
BeantwoordenVerwijderenAangezien wij geregeld spreken over niets is het dus kenbaar en derhalve iets.
Verder had Heidegger wat mij betreft gewoon melkboer moeten worden.
Kortom; Alles is quantum?
BeantwoordenVerwijderen@Rob Quantum, Wibra of de Xenos. Is mij om het even.
BeantwoordenVerwijderen